ولایت مدار

به رغم همه مشکلاتی که مایکروسافت طی این ماه ها و سال ها با آن ها دست و پنجه نرم می کند، درآمد فصلی اش، روزهای بهتری را برای این شرکت ریشه دار نوید می دهد. طبق گزارش فصلی مایکروسافت، درآمد 18.53 میلیارد دلاری این شرکت با سود خالص عملیاتی 6.33 میلیارد دلاری همراه بوده و تحلیلگران، آمار و ارقام مربوط به این گزارش را برای این شرکت بسیار امیدوارکننده می دانند.

مایکروسافت همیشه شرکتی در حال گذار بوده و همواره درحرکت رو به جلوی خود با صفی طولانی از منتقدان و مخالفان مواجه می شده. شاید واقعاً مایکروسافت مستحق این نقدهای تند باشد. سیاست های انحصارگرایانه این غول نرم افزاری در طول سال های متمادی بر کسی پوشیده نیست. هیچ یک از ما محصولات گه گاه بی کیفیت و باگ های فراوان سیستم های عامل ویندوز، به خصوص در سال های گذشته، را فراموش نکرده ایم. شاید ظهور رقبای سرسختی چون اپل و گوگل هم زاییده همین عملکرد مایکروسافت است.

بسیاری بر این عقیده اند که شرکت هایی نظیر اپل و گوگل نسبت به مایکروسافت موفقیت گسترده تری کسب کرده اند. شاید گزارش فصلی این دو شرکت و آمار و ارقام آن ها هم تا حدی نظر آن ها را تائید کند، اما این بدان معنی نیست که مایکروسافت از گود خارج شده؛ مایکروسافت هنوز هم بزرگ ترین تولید کننده نرم افزار در جهان است و در گزارشات فصلی آن می توان دید که این شرکت هر سه ماه، میلیاردها دلار سود می کند. مایکروسافت مانند یک ماشین بزرگ و قدرتمند و سودده است که قصد ترک میدان را ندارد.

اما دلیل بقای مایکروسافت و تداوم موفقیت های آن چیست؟ با یک مثال این مسئله را باز خواهیم کرد. دو مرد جوان را تصور کنید. یکی باهوش، بذله گو، و گاه خطرناک که همه را به سمت خود جذب کرده و شیفته خود می کند، آن یکی هم یک بچه مثبت کسالت آور، طوری که خیلی ها را از خود می راند، ولی در عین حال شخصیتی قوی و قابل اعتماد دارد. مایکروسافت بدون شک شبیه جوان دوم است.

مایکروسافت مانند سابق، دیگر یک شرکت هیجان انگیز نیست. شاید خبرهای مربوط به مایکروسافت برای عده ای بسیار کسالت آور شده باشد، مانند خبر تکراری کاهش فروش پی سی ها در سطح جهان. اما این جا یک نکته طلایی وجود دارد؛ مایکروسافت در حال حاضر به یک بخش لاینفک و زیرساختی شرکت ها، و کسب و کارهای دیگر تبدیل شده. نرم افزارها و دیتابیس هایی که بر روی ماشین های مختلف در سراسر دنیا در حال اجرا شدن هستند، بخشی از این میراث مایکروسافت به حساب می آیند. مایکروسافت بیش از پیش در حال تبدیل شدن به یکی از شرکت های فعال در عرصه زیرساخت است، چیزی شبیه آی بی اِم و جنرال الکتریک.

واقعیت این است که همین کسالت آور بودن مایکروسافت علت موفقیتش بوده و این ویژگی به همراه یک سری خصایص دیگر، تبدیل به بخشی از شخصیت این شرکت شده. بسیاری از شرکت ها و کسب و کارهایی که به دنبال یک شراکت مطمئن و پایدار هستند، به سراغ مایکروسافت می روند، زیرا این مایکروسافت است که برای شان امنیت به ارمغان می آورد.

شاید زمان آن فرا رسیده که به جای در نظر گرفتن مایکروسافت به عنوان یک شرکت فناوری مصرفی، آن را به دید یک شرکت کسل کننده فعال در زمینه زیرساخت بنگریم، درست همانند آی بی اِم و جنرال الکتریک. شرکت هایی که ماندگاری شان به خاطر جنس کارشان تضمین شده است.

تا پیش از این تصور اغلب ما این بود که تنها این انسان ها هستند که قرار است با ابزارهایی که در اختیار دارند توسط شبکه اینترنت به هم متصل باشند، و شخصا از قابلیت های آن بهره ببرند. اما بیش از یک دهه است که مفاهیم جدیدی شکل گرفته و در چند سال اخیر در قالب یک سری محصولات هوشمند به بازار راه پیدا کرده. اکنون در مورد ایده ای صحبت می کنیم که بر اساس آن هر شیء فیزیکی قادر خواهد بود با اتصال به اینترنت یا به کمک سایر ابزارهای ارتباطی، با سایر اشیا تعامل داشته باشد.

اینترنت اشیا به این معنا است که بسیاری از وسایل روزمره مورد استفاده ما با اتصال به اینترنت، وظایف و اطلاعات خود را با هم و یا با انسان ها به اشتراک بگذارند. عبارت اینترنت اشیا، برای اولین بار در سال 1999 توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت. او جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیای بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند.

برای این که اشیا با همدیگر و یا با شبکه اینترنت تعامل داشته باشند، لازم بود به شیوه ای به هم متصل شوند. شاید از همان ابتدا که کوین اشتون عبارت اینترنت اشیا را پایه نهاد، استفاده از چیپ های شناسایی مبتنی بر فرکانس های رادیویی موسوم به RFID را در ذهن داشت. در این فناوری از چیپ های کوچک و ارزان قیمتی استفاده می شود و به کمک آن ها اطلاعات از طریق امواج رادیویی برای چیپ های گیرنده ارسال می گردد. چیپ های گیرنده، اطلاعات را تفسیر کرده و با اتصال به اینترنت امکان استفاده از آن اطلاعات را در گستره ای عظیم و برای کاربردهای مختلف فراهم می کنند.

گرچه RFID هنوز با توجه به قابلیت های منحصر به فردش، به طور گسترده در جاهای مختلفی، نظیر درب های کنترل ورود و خروج و سیستم ترانزیت استفاده می شود، ولی فناوری های دیگری هم برای تحقق اینترنت اشیا وارد صحنه شده اند. برخی از آن ها مانند بارکدها از تکنیک های ساده تری استفاده می کنند و برخی از این فناوری هم مانند کدهای کیو آر، وای-فای و بلوتوث از تکنیک های جدیدتری بهره می برند.

برای این که به درک بهتری از مفهوم اینترنت اشیا برسید، فروشگاهی را تصور کنید که دیگر به هیچ وجه نگران تمام شدن محصولاتش نیست، چون سیستم کنترل هوشمند انبار در هر لحظه از موجودی تمام محصولات مطلع است و حتی کار سفارش را نیز خود انجام می دهد. دنیایی را تصور کنید که در آن بتوان یخچال خود را طوری تنظیم کرد که وقتی تعداد تخم مرغ های درون آن به 2 رسید، به صورت خودکار سفارش خرید تخم مرغ به فروشگاه نزدیک خانه تان ارسال شود، یا اینکه بتوانید روشن یا خاموش بودن اتو یا اجاق گازتان را به وسیله تلفن هوشمندتان از محل کار چک کنید.

استارتاپ های بسیاری تاکنون در این عرصه قدم گذاشته اند. شرکت های نو پای نست و بلاتریکس تنها دو نمونه بسیار کوچک در این میان هستند. این شرکت ها با عرضه محصولاتی نظیر ترموستات هوشمند، سنسور هوشمند تشخیص دود و کلید های برق هوشمند در مسیر تحقق اینترنت اشیا گام برداشته اند. به گفته موسسه تحقیقاتی ABI تا سال 2020 بیش از 30 میلیارد دستگاه به صورت وایرلس به بخشی از اینترنت اشیا پیوسته اند. شرکت سیسکو هم یک سیستم شمارنده داینامیک ابداع کرده که به کمک آن می تواند تعداد اشیای متصل را تخمین بزند. از آینده لذت ببرید.

حنا کاری برای عید قربان در کشمیر

نماز جماعت حجاج در عرفات

گذاشتن 3400 عروسک خرس قهوه ای روی پلی در لندن به نشانه 3400 قربانی سالانه مننژیت در انگلیس

بازار فروش احشام در لاهور پاکستان در آستانه عید قربان